Table of Contents
Toggle
اسید سیتریک e330 یک نوع اسید آلی ضعیف بوده که به وفور در مرکبات یافت می شود، این ماده به عنوان یک واسط در چرخه سیتریکاست و در متابولیسم ارگانیسم های هوازی عمل کرده و با فرومول شیمیایی C6H8O7 از آن نام برده می گردد. میزان تولید این ماده در جهان به 2 میلیون تن در سال می باشد و از آن به عنوان یک عامل شلات کننده، اسیدی ساز و طعم دهنده استفاده می شود.
این ماده به دو حالت آبدار و خشک در بازار وجود داشته و از عوامل موثر بر کیفیت آن می توان به شره بودن و عدم تشکیل کلوخه اشاره نمود. چین، بزرگترین تولیدکننده در جهان بوده و از عمده مصارف این ماده می توان به خاصیت تنظیم اسیدیته آن در مواد غذایی، نوشیدنی مواد آرایشی بهداشتی و مواد شیمیایی اشاره کرد.
تولید آن به دو نحو طبیعی و صنعتی به شرح ذیل انجام می گردد:
این ماده به طور طبیعی در میوه ها و سبزیجات یافت می گردد. از مهمترین انواع میوه ها که در آنها به وفور وجود دارد می توان به انواع لیمو ها و لیمو ترش که دارای غلطت بالایی از آن می باشد اشاره نمود، به نحوی که این عدد می تواند به مقدار 8 درصد از وزن خشک آن یا معادل 47 گرم بر لیتر در آب میوه ها برسد. با توجه به عدم توجیح اقتصادی تولید آن از طریق طبیعی، اکثر تولید در جهان به روش صنعتی انجام می گردد.
تولید صنعتی اسید سیتریک برای نخستین بار در سال 1890 آغاز گردید. در این روش ابتدا از آبمیوه با کلسیم هیدروکسید جهت رسوب زدایی سیترات کلسیم استفاده می گردید، سپس سیترات کلسیم با استفاده از سولفوریک اسید رقیق و در نهایت این ماده تولید می گردید. از دیگر روش های ابداعی می توان به سال 1893 اشاره نمود که در آن با استفاده از واکنش های مخمرها و پنیسیلیوم ها، این ماده از شکر خام تولید میگردید، اما این روش از لحاظ صنعتی محبوبیت لازم را به دست نیاورد.
در سال 1917 جیمز کوری به این نتیجه رسید که برخی از گونه های آسپرژیلوس نایجر قابلیت تولید آن را از خود دارد. در این روش که به عنوان یکی از روش های مرسوم در تولید نیز شناخته شده است، از منبع ساکارزی یا گلوکزی استفاده می گردد. منبع قندی آن می تواند از نشاسته ذرت هیدرولیز شده، ملاس یا سایر محلوهای قندی ارزان قیمت باشد.
پس از فیلتر شدن و رسوب سیترات کلسیم با استفاده از هیدروکسید کلسیم و احیاء آن با استفاده از سولفوریک اسید، اسید سیتریک مشابه با روش آبمیوه تولید می گردد. استفاده از روش تولید با استفاده از این نوع قارچ به صرفه و اقتصادی تر به نسبت روش تولید از مرکبات می باشد. در حال حاضر چین و آمریکا بزرگترین تولید کننده آن با استفاده از این روش می باشند.
این ماده از طرف سازمان غذا و دارو آمریکا به عنوان یک افزودنی مجاز و امن شناخته شده است. از سال 1919 تا کنون تولید آن از طریق قارچ آسپرژیلوس نایجر انجام می شود که به عنوان غالب سیاه نیز از آن یاد می شود. این قارچ به طور خیلی موئر در تبدیل قندها به این ماده تائیر گذاشته و تخمیر آن توسط این روش توسط سازمان غذا و دارو آمریکا به رسمیت شناخته شده است.
با توجه به آسیب مینای دندان در صورت وجود مقادیر زیاد آن، توصیه می گردد غداهای حاوی این ماده به میزان معتدل مصرف و پس از هر بار خوردن این مواد غذایی، دهان خود را شتسشو دهید. جهت پیش گیری از آسیب دندان استفاده از نی در آشامیدن نوشیدنی های حاوی اسید سیتریک به جهت جلوگیری از تماس این ماده با دندان توصیه می گردد و همچنین می توان به استفاده بیشتر از محصولاتی با میزان کمتر از این ماده از جمله موز و پنیر اشاره نمود.
غلظت و زمان تماس آن با چشم می تواند اثرات مخربی بر محدوده تحریک چشم و حتی نابینایی داشته باشد، جهت پیشگیری باید در حین کار از عینک محافظ استفاده نمود. گرد و غبار ناشی از این ماده می تواند باعث تحریک پوست گردد و در صورت تماس باید 20 الی 30 دقیقه با آب ولرم شستشو گردد.
مصرف بیش از حد این ماده می تواند باعث استفراغ و دل درد گردد که در این حالت تنها کافیست به میزان 240 الی 300 میلی لیتر آب یا شیر مصرف شود. در صورت استنشاق گرد و غبار حاصل از این ماده، باید فرد را به هوای آزاد منتقل نمود. در صورت عدم بهبود هر یک از موارد بالا سریعا به پزشک باید مراجعه گردد.
محصولات دیگر ما: خاک دیاتومه، پلی آلومینیوم کلراید، هیدروکسید پتاسیم، تری سدیم فسفات، سیلیکاژل، قیر، سدیم تری پلی فسفات، مونو کلسیم فسفات، Bitumen،اسید سیتریک، مولکولارسیو، آلومینای فعال، کربن اکتیو، کربنات پتاسیم ، اسید اگزالیک، خاک رنگبر ، دی اکسید تیتانیوم، ، اسید استئاریک، گوارگام ، اسید بوریک ، زانتان گام ، دی سدیم فسفات ، مونو سدیم فسفات ، سی ام سی ، سولفات پتاسیم ، فسفریک اسید ، بوراکس ، سولفات مس ، مونو آمونیوم فسفات ، اوره ، گوگرد ، کائولین , کربنات سدیم، سیلیکاژل